prof. dr hab.

Andrzej Bogusław Legocki

Biochemik, absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Profesor nauk przyrodniczych. W latach 1962-1988 związany z Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu, w którym kierował Zakładem Biosyntezy Białka. Od roku 1983 w Instytucie Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk, gdzie kierował Pracownią Inżynierii Genetycznej oraz Pracownią Biologii Molekularnej Roślin. W latach 1988–2003 dyrektor Instytutu, obecnie przewodniczący Rady Naukowej Instytutu.

Zajmował się badaniem mechanizmów biosyntezy białka, funkcją transferowych kwasów rybonukleinowych oraz biologią molekularną symbiotycznego wiązania azotu przez rośliny motylkowate.

Członek Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Akademia Europaea oraz Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO). W latach 2003-2006 pełnił funkcję Prezesa Polskiej Akademii Nauk. Od 2014 Prezes Polskiego Towarzystwa Biochemicznego. Honorowy Obywatel Poznania.    

prof. dr hab.

Jan Barciszewski

Profesor w Instytucie Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu oraz Centrum NanoBioMedycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracę naukową rozpoczął badając strukturę, stereochemię i właściwości produktów naturalnych. Zidentyfikował kilka modyfikowanych nukleozydów w tRNA oraz badał ich rolę w procesie biosyntezy białka.

Interesuje się diagnostyką oraz terapią guzów mózgu u ludzi. Poszukuje nowych znaczników molekularnych oraz rozwija nowe narzędzia oparte o kwasy nukleinowe dla regulacji ekspresji informacji genetycznej.

Od kilku lat prowadzi intensywne badania nowych związków (modulatorów epigenetycznych) pochodzenia naturalnego, regulujących procesy starzenia oraz kontrolujących mechanizmy indukcji nowotworów.

dr n. med.

Rafał Piestrzeniewicz

Rafał Piestrzeniewicz ur. 14.02.1974r. Ukończył w 1999r. wydział lekarski Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 2002-2009r. był pracownikiem Kliniki Neurochirurgii i Neurotraumatologii UM im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.

Tytuł specjalisty neurochirurga uzyskał w listopadzie 2008r. 11.02.2009r na podstawie rozprawy doktorskiej pod tytułem: „Śródoperacyjne wykorzystanie interferencji RNA w terapii wysoko złośliwych guzów mózgu pochodzenia neuroepitelialnego”, uzyskał tytuł doktora nauk medycznych.

Obecnie od 2009r. jest pracownikiem Oddziału Neurochirurgii Wielospecjalistycznego Szpitala Miejskiego im. J. Strusia w Poznaniu. Jest autorem lub współautorem 37 prac oryginalnych i streszczeń zjazdowych z zakresu neurochirurgii publikowanych w latach 2002-2020.

Zainteresowania medyczne dotyczą nowotworów mózgu i rdzenia kręgowego, wad naczyniowych mózgu schorzeń i urazów kręgosłupa, dyskopatii i choroby zwyrodnieniowej, oraz urazów czaszkowo-mózgowych i ich następstw.

prof. dr hab.

Tadeusz H. Dzido

Ukończył studia chemiczne na Wydziale Matematyki Fizyki i Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Od ukończenia studiów pracuje w Uniwersytecie Medycznym w Lublinie na Wydziale Farmaceutycznym, gdzie pełni funkcję kierownika Zakładu Chemii Fizycznej.

W pracy naukowej zajmuje się mechanizmem retencji substancji w układach chromatografii cieczowej i elektrochromatografii, analizą farmaceutyczną i biomedyczną oraz budową prototypów urządzeń i aparatury do technik chromatograficznych i elektromigracyjnych.

Jednym z aspektów badawczych, którym zajmuje się obecnie, jest zwiększanie efektywności rozdzielania preparatywnego mieszanin substancji z wykorzystaniem procesów chromatografii i elektroforezy prowadzonych jednocześnie i ortogonalnie.

Ponadto zaangażowany jest w budowę urządzenia do przygotowania próbek o bogatej matrycy do
analizy nowoczesnymi technikami instrumentalnymi w oparciu o zgłoszenie patentowe dokonane w
kraju i zagranicą, a opracowane w Uniwersytecie Medycznym w Lublinie.